maand 2 in Aussie!

G'day mates!

De 2e maand is alweer voorbij gevlogen dus alweer tijd voor mijn 2e verslag! Ik ben nu al aan t verzaken met het bijhouden per week zodat eind van maand niet zoveel werk is, dus wees gerust (goed teken dacht k zo;) het is een stuk korter dan de vorige;). Dit komt tevens omdat we de laatste weken niet zoveel meemaken, zitten in een gehucht genaamd Bowen waar we afgelopen weken en aankomende weken aan het werk zijn. Maar hierover later meer.

Week 5: dinsdag 14 t/m vrijdag 9 okt 

 Black Mountain Hideaway back to Cairns

Zoals jullie in de vorige blog hebben kunnen lezen zijn we na het wwoofen via Port Douglas terug gegaan naar Cairns om daar werk te vinden. Dit heeft ons in totaal een week gekost masr is ons uiteindelijk gelukt! We zitten nu in een werkhostel welke samenwerkt met verschillende farms in de omgeving. Het hostel zat wel een stukje naar beneden langs de oostkust waartussen ook nog mooie plekken waren om te zien. Hierdoor hebben we besloten niet in 1 keer naar naar beneden naar het hostel te gaan maar hier 5 dagen voor uit te trekkem zodat we ook nog aantal dagen hadden paar mooie plekken te zien.

Week 6:  maandag 20 t/m zondag 26 okt 

Mission Beach and Magnetic island

Maandag 20 okt. Onze eerste stop vanuit Cairns was Mission Beach. We hebben een buspas aangeschaft van Cairns naar Brisbane, een hop-on-hop-off bus. Buspas is 3 maanden geldig en je kan zelf bepalen waar je hoe lang wilt blijven. Ideaal:) in Mission Beach zijn we 2 nachten gebleven. Onderweg en toen we aankwamen regende t behoorlijk. Geen strand nog maar even dus.. Vanaf het hostel rijdt er elke dag een pendelbusje naar t stadje toe en besloten dat te doen. Busje vertrok 11:15 en ging om 14:15 weer terug. Toen we daar aankwamen dachten we echt 'huh is dit het?! Hoe gaan we hier 3 uur volmaken'. Er waren slechts een paar (lees 3:p) winkeltjes en aantal barretjes. Zat geen leven in en was amper iemand te bekennen. Toch maar even de winkeltjes ingegaan en wat ansichtkaarten gekocht om naar het thuisfront te sturen. Om tijd te doden zijn we daarna uiteraard maar op een terras wijn gaan drinken. Ook klaarde het weer al behoorlijk op en besloten daarom via het strand terug te lopen. Lekker een uur uitgewaaid. Terug in het hostel spullen op kamer gezet en even gerelaxed. Eind van de middag ging er nog vanuit het hostel een gratis wallibi/ cassowari (soort kruising van een struisvogel en grote kalkoen:p) tour waar we mee mee zijn gegaan. Heel veel wallibi's gezien! Erg leuk:) jammer genoeg geen cassowaries. Voor de volgende dag hadden ze beter weer opgegeven en was het plan naar het strand te gaan. Helaas viel het weer alsnog beetje tegen. Toch maar naar het strand gegaan in hoop dat nog zou opklaren. En konden toch niet weggaan zonder op het strand van het bekende mission beach te hebben gelegen!? Maar ook het strand viel een beetje tegen. Het was wel mooi, maar hadden al wel mooiere stranden gezien. Kan natuurlijk ook door het weer komen. Meeste mensen, hoorde we achteraf, gaan er ook eigenlijk alleen maar heen om te skydiven. Dit gaan wij hopelijk in Nieuw-zeeland doen!  Mission beach was dus nogal een tegenvaller. Maar 2 dagen later, woendag 22 okt gingen we met de bus verder naar onze volgende stop, Magnetic Island. Dit was in tegenstelling tot Mission Beach heel gaaf en had ik eigenlijk nog wel wat langer willen blijven dan 2 nachten. In de bus onderweg naar Townsville, de plaats vanaf waar de ferry naar het eiland gaat,ontmoette we een andere Nederlander, Rob. Hij was ook onderweg naar Magnetic island. Voordat we de ferry namen naar het eiland zijn we met ze 3en townsville even ingegaan en terrasje gepakt. Toen kwam Rob met het idee voor de volgende dag een auto te huren en daarmee het eiland te verkennen. Vonden wij erg leuk idee, er was veel te zien en hadden maar weinig tijd waardoor dit een goede optie was. Zodoende voor volgende dsg auto gehuurd. S morgens stond er eerst nog iets heel anders leuk op de planning, koala's knuffelen! Bij het hostel zit een soort klein wildpark welke rondleidingen verzorgt. Ook mochten de meeste dieren vastgehouden worden, waaronder dus de koala's. Heel schattig! Daarna kwamen Rob en Edward ons ophalen. Edward is een Engelse vriend van Rob welke hij in zijn hostel heeft ontmoet. Eerst hebben we een mooi plekje op het strand gezocht om te lunchen. Daarna een mooie wandeling gemaakt waarbij we ook wilde koala's hebben gezien. Daar staat Magnetic Island ook bekend om, net als het aantal dagen zon per jaar, 360! Qua weer dus ook niks te klagen! Om af te koelen zijn we daarna naar een andere mooie plek gereden waar we even lekker hebben gezwommen. Toen begon de zon al bijna weer onder te gaan.Ons was verteld dat de zonsondergang heel mooi was op het uiterste puntje van het eiland. Om hier te komen had je wel een 4wd nodig. Gelukkig wisten we dit voordat we de auto gingen huren en hadden een 4wd gehuurd. Ondereeg kwamen er we zeker achter waarom een 4wd noodzakelijk was, zeker een gafe rit! En de zonsondergang was zeker prachtig daar! Daarna zijn we gaan eten in het hostel van Rob en Edward. De avond afgesloten op het strand met wat wijn in de hand naar de sterren kijken. Super leuke dag gehad. 


Vrijdag was t alweer tijd het eiland te verlaten en was het toch echt tijd om naar het werkhostel te gaan. Vrijdagmiddag uur of 4 kwamen we in het gehucht Bowen aan. Dit ligt vanaf Cairns ong 7 uur naar beneden langs de oostkust. Toen ik uit de bus stapte dacht ik waar zijn we nou weer beland. Zijn tot nu toe in voornamelijk grote steden geweest of in ieder geval redelijk toeristische plekken. Bowen is een klein dorp waar alle backpackers alleen naar toe komen om te werken. In het hostel vielen we in de volgende verbazing.. Je kan het niet echt een hostel noemen waar we nu verblijven, het is eigenlijk een groot studentenhuis. Er wordt geacht je kamer zelf schoon te houden, zelfde geldt voor veranda's en keuken. Beddengoed moet ook zelf gewassen worden. Je kan dan beetje voorstellen hoe het er hier uit ziet met al die backpackers. Maar iedereen zit hier wel voor langere tijd dus maakt er wel beetje eigen plekje van op kamer, alles mag eigenlijk. En omdat iedereen hier voor langere tijd zit is het wel heel gezellig, bijna iedereen kent elkaar wel waardoor het nog meer studentenhuis gevoel is en vooral in t weekend gezellig met elkaar wat drinken en naar het strand. Met 2 andere nederlanders konden we het vooral snel goed vinden, Pim en Lot. Zitten hier al een paar weken langer en Pim is intussen vertrokken naar Bali maar zien we hoogstwaarschijnlijk met oud en nieuw in Sydney. Lot is er nog wel en blijft ongeveer tot dezelfde tijd als wij dus dat is zeker gezellig en zien we sowieso ook met oud en nieuw:) 


Het hostel werkt samen met verschillende farms in de omgeving. Als je hier in het hostel komt kom je op een wachtlijst te staan, en afhankelijk van de hoeveelheid werk en aantal wachtenden natuurlijk kan je aan de slag. Wij stonden al boven aan de wachtlijst toen we aankwamen en er werd ons door andere mensen in het hostel verteld dat het waarschijnlijk niet lang zou duren. Daardoor het weekend nog lekker gerelaxt en van het mooie weer genoten. 


Tegenover ons hostel zit een hotel/ restaurant.  Die zondag kwam toevallig de manager van het hotel langs en zei dat hij nog op zoek was naar 2 meiden voor achter de bar en voor de keuken/bediening. Wij natuurlijk gelijk dat we ervaring hadden in de horeca en dat we graag zouden willen werken. Hebben onze CV's gegeven en hij zei dat hij nog van zich zou laten horen:)


Week 7: maandag 27 okt t/m heden 


Work, work, work and a bit relaxing


Maandagochtend kwam de eigenaar van het hostel naar ons toe dat er een baan voor ons was en of we binnen 30 minuten klaar wilde staan want dan gingen we langs voor een introductie. Helemaal blij! Natuurlijk wilden we dat. Hadden nog eigenlijk geen idee wat voor werk of waar maar alles was goed als we maar werk hadden. Goede eerste indruk. Het bedrijf waar we werken heet Bowen Tomato Company. Geen farm dus maar soort van fabriek voor verwerking van tomaten. Wij werken in de cutting room, aan de lopende band. Jaja dat lees je goed, lopende band;) Tijdens de introductie werd ons uitgelegd wat de bedoeling was, hoe was ons moesten kleden, kregen we alvast een heel mooi uniform waar iedereen in werkt en werden de papieren in orde gemaakt. Volgende dag konden we gelijk aan de slag! De eigenaar van het hostel, en paar mensen die voor hem werken brengen iedereen elke ochtend naar het werk, en als we klaar zijn  bellen we James, de eigenaar,  op en komt hij ons weer ophalen. Wij beginnen elke ochtend om 7 uur. Om 6:30 moeten we klaar staan want dan brengt het busje ons weg. Elke ochtend weer een soort schoolreisjes idee:p

Onze eerste werkdag was wel echt verschrikkelijk. Het begon met de geur. Ik dacht in dat uurtje van de introductie dat het wel meeviel maardat viel toch beetje tegen. Het is zo'n chemische gedroogde tomaten lucht. Ik vind tomaten normaal zeker niet stinken maar hier moest ik behoorlijk aan wennen. Ook worden er continue chemicaliën op de tomaten gesprayd wat pijn doet aan je ogen. Dit was allemaal eerste dag nogal wennen masr nu eigenlijk helemaal geen last meer van. 


Het proces aan de lopende band is beetje lastig om uit leggen maar gaat als volgt. We zijn met zeven personen. De eerste persoon doet de tomaten in de gaten van de lopende band. Klinkt heel simpel maar er worden in 1 keer zoveel tomaten op de band gegooid en dan is het ook nog de bedoeling dat je er een zigzag figuur in maakt en de rotte tomaten eruit gooit en de te grote tomaten in een aparte bak doet. En elke 5 seconden komt er een nieuwe lading en herhaalt dit proces zich. En dit ongeveer 40 minuten lang. De eerste keer dat ik dat moest doen dacht ik wat is dit?! Echt niet te doen. Enige wat ze hadden gezegd, 'probeer niet in paniek te raken en probeer de gaten met tomaten te vullen en rest doen wij'. Dat niet in paniek raken was al moeilijk genoeg. Ik kan er slecht tegen als iets me niet lukt:p maar nu na best wat oefening gaat het goed en is het bijna me favoriete plek om te staan van het proces. Elke 40 minuten, als er 3 karren tomaten zijn gevuld wordt er doorgewisseld. De 2e persoon legt de onderste 2 rijen tomaten goed, gewoon recht naar boven zeg maar, de 3e persoon legt de bovenste 3 rijen goed en de 4e persoon in de rij controleert of alles goed ligt. Om de tomaten goed te leggen heb je dan natuurlijk ook ong 5 seconden, voordat de volgende lading komt, wat vooral op het begin behoorlijk aanpoten was. Nu gaat ook dat ons goed af. Nadat de tomaten goedgelegd zijn worden deze door een machine in stukjes gehakt, vandaar de naam cutting room;). Vervolgens komen de stukjes tomaten op trays te liggen en zorgen de 5e en 6e persoon ervoor dat de stukjes naar boven liggen en niet op de zijkant, alle stukjes uit elkaar zijn en alle rotte stukjes eruit gehaald worden. De laatste persoon zet de trays in de kar zodat ze de droger in kunnen om er 'zon' gedroogde tomaten van te maken. Enerverend proces he:p het is nogal saai en geestdodend werk maar vind het eigenlijk best wel leuk! Had ik nooit gedacht na de eerste dag haha.


Ook kregen we die week positief bericht van het hotel/restaurant Grandview tegenover ons hostel. Lis kon die week al beginnen achter de bar en ik kon de week erna beginnen in de keuken/bediening. Dit gaat heel anders dan bij ons, ik vind niet echt dat je met dit systeem van een restaurant kan spreken. Er is hier geen bediening aan tafel. Drinken moeten de gasten zelf bestellen bij de bar en het zelfde geldt voor eten, maar dan bij de keuken. Gasten krijgen dan een nummer mee, als klaar is serveren wij het eten en nemen lege plates mee terug. That's it. Dit systeem wordt (denk ik) overal in Australie gehanteerd, in ieder geval wel op alle plekken waar ik wat heb gegeten. 

Verder help ik in de keuken met salades maken, groentes snijden en dat soort dingen en de afwas. Opzich best prima werk om wat extra geld te verdienen. Dus naast het werk bij de Tomato Company werken we nu ook beide ongeveer 4 avonden bij de Grandview. De keuken sluit hier wel altijd al om 20:30, ook heel anders dan in nl, waardoor ik uiterlijk om 21:30 na het schoonmaken klaar ben. Dit is wel lekker als je wekker volgende ochtend weer om 5:45 gaat:) 


Dus dit is een beetje hoe onze weken er nu uitzien. In de avonden/dagen dat we vrij zijn is het gezellig hier met de mensen van het hostel en gaan we naar het strand of zwembad. Het zwembad zit pal naast het hostel dus is heel relaxt, het strand is wat verder dus als we met groepje zijn brengt James ons vaak zondagmiddag naar het strand met de grote bus en hoeven m maar te bellen en komt hij ons weer ophalen.


Zo zijn we nu alweer 4 weken aan het werk. De tomatenseizoen is nu een beetje over waardoor we volgende week wasrschijnlijk maar 3 dagen hoeven te werken. Dan begint langzaamaan het mango seizoen, en begint hier de zomervakantie ongeveer,waardoor het waarschijnlijk rustiger wordt in de Grandview.  De temperaturen worden hier ook steeds hoger. Het is hier nu overdag rond de 35 graden en echt midden zomer wordt het hier naar horen zeggen 40/45. In het hostel staat niet echt wind dus verkoeling zoeken bij t zwembad of strand wordt bijna noodzakelijk:p Wij blijven hier nog 3 weken, tot ongeveer 14/15 december. Dan gaan we weer even een tijdje genieten! We gaan met de bus door naar Brisbane. Onderweg gaan we een paar dagen op een boot naar de Whitsundays, en een paar dagen naar Fraser Island. En dan via Brisbane back to Sydney! 


Ik heb het nog steeds erg naar me zin. Al zoveel leuke mensen ontmoet en leuke dingen gedaan. Maar ook dingen over mezelf geleerd en dingen geleerd van de mensen die je ontmoet en van elkaar, Lisanne en ik. Heel fijn zo'n goed lief reismaatje te hebben, wat nog steeds goed gaat. 


Tot de volgende blog!

liefs en knuffel uit Australie!

ps: bijbehorende foto's komen ook op fb